DIN 13 AUG – VRIJ 16 AUG (dag 19-22)

We nemen de bus naar de Portugese kolonie Macau, met de veerboot een uur varen van Hong Kong. We komen er echter terecht in een tropische storm. Overal is men in de ban van de tyfoon Utor die reeds enkele dodelijke slachtoffers maakte op de Filipijnen. We besluiten rechtstreeks door te varen naar Hong Kong vooraleer we vast dreigen te zitten in Macau. Gelukkig vinden we nog een TurboJET-ferry. In Hong Kong blijven de meeste winkels dicht: signaal 8 is afgekondigd wat stormweer betekent.

We brengen onze laatste dagen in Hong Kong door met shoppen, zwemmen en een bezoekje aan de Peak met de Peak Tram van waaruit we een indrukwekkend maar mistig uitzicht krijgen op de Hong Kongse skyline.

Onze derde week was aangenaam maar we kunnen ons toch niet van de indruk ontdoen dat ons China-avontuur geen onverdeeld succes is. Na vele topreizen lijkt ons dit echter geen drama: you win some, you lose some. Bovendien zijn we alweer enkele overgetelijke ervaringen rijker. Tot een volgende keer!

ZAT 10 AUG – MA 12 AUG (dag 16-18)

Guangzhou is een drukke, welvarende stad met interessante bezienswaardigheden waaronder de 2000 jaar oude graftombe van koning Nan Yue.

We bezoeken verder het aangename en uitgestrekte Yuexiapark, het mooie boeddhistische complex Hualin Si, het eilandje Shamian en de specerijenmarkt Qingping. Het waterpretpark Chimelong brengt de jongens in vervoering: ondanks de overbevolking amuseren ze zich enorm. De laatste dag in Guangzhou eten we overheerlijke sushi en maken we een avondlijke boottocht op de Parelrivier.

WOE 7 AUG – VRIJ 9 AUG (dag 13-15)

We doen het trajekt DALI – SHANGRI-LA in 1 dag; een busrit van 7 uur. Shangri-La, dat eigenlijk Zhongdian heet, is de hoofdstad van de autonome Tibetaanse regio Diqing en een bezoek waard om de Tibetaanse sfeer op te snuiven. Her en der zien we stoepa’s en de welgekende kleurrijke gebedsvlaggetjes. Ook hier is het oorspronkelijke dorp omgetoverd tot een toeristenmekka: guesthouses, restaurants en touristenwinkeltjes zwaaien de plak. Authentiek is anders! Alle guesthouses in het dorpje blijken echter volzet te zijn en na veel zoeken vinden we uiteindelijk een (te duur) hotel in de grote, nieuwe en weinig aantrekkelijke nieuwe stad ernaast.

Onze reis geraakt even in het slop: het motregent constant en Coren is ziek. We beginnen ons zorgen te maken over de terugreis aangezien bussen en treinen constant volzet zijn en we dus het risico lopen niet tijdig in Hong Kong te geraken. Uiteindelijk vinden we een bus die ons in 1x terug naar Kunming kan brengen. De bus vertrekt om 13u00 waardoor er geen tijd overblijft om Shangri-La uitvoerig te bezoeken. De befaamde Tiger Leaping Gorge moeten we tevens van ons programma schrappen. Een reis in mineur?

Om 1u00 ’s nachts worden we in een buitenwijk van Kunming gedropt. We vinden vrij snel een taxi die ons naar het centrum brengt maar alle hotels blijken volzet. Uiteindelijk vinden we er eentje dat tevens dienst doet als rendez-vous huis. Beter dan niks!

’s Anderdaags willen we onze treintickets kopen naar Guangzhou maar zoals gevreesd zijn alle slaapplaatsen reeds lang volzet. We nemen halsoverkop een taxi naar de luchthaven en enkele uren later, zetten we voet aan grond in Guangzhou (Kanton). De tweede week was er een om snel te vergeten!

De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat de tweede week van onze reis tegenviel. Daar zijn verschillende redenen voor. Ons trajekt blijkt veel te groot voor 3 weken waardoor we het grootste deel van onze tijd op (slaap)bussen en –treinen spenderen. Een betere voorbereiding had dit kunnen vermijden. Een leerrijke ervaring als we het positief bekijken.

Bovendien is China een land van massatoerisme met als gevolg dat alles gecommercialiseerd wordt en de toegangsprijzen meestal veel te duur zijn.

Treinen en hotels zijn constant volgeboekt waardoor je verplicht bent telkens dagen op voorhand te boeken. Tijdens onze vorige reizen lieten wij altijd veel aan het toeval over, hier kan dit gewoonweg niet en moet je 5 dagen op voorhand al weten waar je naartoe wil. Omdat we ons niet konden riskeren om onze terugvlucht te missen, moesten we daarom Shangri-La halsoverkop verlaten.

Een bijkomend - niet te onderschatten - probleem is het feit dat de meeste Chinezen geen woord Engels spreken of verstaan wat frustratie, tijdverlies en foute keuzes teweegbrengt. Eenmaal ze je dan uiteindelijk begrijpen, antwoorden ze in het Chinees :-(

Ik kan zo nog wel een tijdje doorgaan: het feit dat China geen kindvriendelijk land is om te reizen bijvoorbeeld. Zo kwamen we amper zwemgelegenheden tegen hoewel de gemiddelde temperatuur meestal boven de 30° lag. Fietsen zijn uit het straatbeeld verdwenen en vervangen door constant toeterende bromfietsen, auto's en bussen. Door regen, tijdgebrek en Coren die ziek was, moesten we ook dingen van ons programma schrappen zoals een tweedaagse wandeltocht in de bergen (Tiger Leaping Gorge) en het Songzanlinklooster in Tibetaans China. Jammer.

MAA 5 AUG – DIN 6 AUG (dag 11-12)

De slaaptrein was een belevenis. Normaal gezien lagen we verspreid maar we wisselden plaatsen met andere reizigers zodat we toch hetzelfde compartiment konden delen, samen met 2 Chinezen. Lezen, muziek beluisteren, eten, uitrusten, genieten van het voorbijtrekkende landschap en de hectische sfeer in de trein... heel ontspannend allemaal!

Even na 5u00 floept het licht aan en een half uurtje later staan we wat verdwaasd op het perron van het station van Kunming. We volgen de massa en worden aangesproken door een koppel dat ons naar de bus van Dali wil leiden. Men vraagt 600 yuan (€70,00) wat waarschijnlijk teveel is maar we hebben geen zin om een goedkoper alternatief te zoeken en afbieden lukt niet. Na een kort oponthoud arriveren we 5 uur later in Dali.

Zoals bij de meeste pittoreske stadjes werd er naast Dali een compleet nieuwe stad opgetrokken. Het oude, originele stadje is omgetoverd tot een toeristisch mekka waarbij de oude idyllische huisjes nu dienst doen als souvenirswinkeltjes en eetkraampjes.

Gelukkig ligt het drukbezochte Dali mooi ingeklemd tussen Er Hai (het Oormeer) en het Cang Shanggebergte en kan men de tijd van weleer vlot voor de geest halen. We huren fietsen en verkennen de omgeving.

Ook de plaatstelijke markt is een spektakel, zij het niet voor gevoelige zielen...

VRIJ 2 AUG - ZON 4 AUG (dag 8-10)

In Gullin wachtte ons een onaangename verrassing: de slaaptrein naar Kunming was zoals gevreesd volzet en er reden ook geen rechtstreekse bussen heen. We kochten dan maar een busticket naar Nanning, een megastad niet zo ver van de Vietnamese grens van waaruit je gemakkelijk naar Kunming kan reizen.

De bus naar Nanning vertrok echter pas 's anderdaags om 14u00 dus hadden we nog tijd om naar Longsheng te reizen, 90 km ten noordwesten van Gullin. Op de hellingen van bergkammen hebben de Zhuang daar namelijk de wereldbefaamde Drakenruggengraat(rijst)terrassen aangelegd. De Zhuang tellen 18 miljoen zielen en zijn daarmee de grootste etnische minderheid in China. Ze wonen in traditionele houten huizen en hebben een eigen taal. We nemen een minibusje naar het bergdorpje Ping 'An waar we een tweetal uur later inchecken in een chalet.

Er zijn 2 aangename wandelpaden naar uitkijkposten boven de rijstterrassen; eentje links van het dorp (De Maan en Zeven Sterren) en eentje rechts (Negen Draken en Vijf Tijgers). Het landschap doet een beetje Oostenrijks aan, maar dan met prachtige in terrasvorm aangelegde rijstvelden. Ook hier is er veel toerisme maar wanneer wij arriveren zijn de meeste tourbussen al vertrokken en blijven we achter bij de plaatselijke bevolking.

Ik eet de regionale specialiteit: een bamboestok gevuld met rijst en kip die wordt gebarbecued en geregeld in een emmer (vuil) water wordt gedompeld zodat de bamboestok niet verbrandt. Obe, Coren en Inge wedden dat ik hiervan ziek zal worden maar ik neem het risico en ze verliezen gelukkig de weddenschap. 's Avonds spelen we nog wat Rummikub op het terras van een guesthouse en worden even later in slaap gewiegd bij een orgie van bizarre insectengeluiden.

's Anderdaags maak ik nog een dauwtrip maar jammer genoeg zijn er teveel wolken om te kunnen genieten van de opgaande zon. We ontbijten, nemen de bus terug naar Gullin en stappen daar over op een grotere bus voor een 5-uur durende rit naar megastad Nanning. Onze moraal zakt eventjes naar een dieptepunt wanneer we rond 20u in de gietende regen ergens lukraak in Nanning worden gedropt. Niemand die ons kan vertellen waar het treinstation zich bevindt want ook hier begrijpt niemand ook maar een woordje Engels. Heel frustrerend! Bovendien krijgen we honger en hoofdpijn. Ups en downs horen echter bij (verre) reizen en als bij wonder vinden we plotseling het treinstation en een sjiek en betaalbaar hotel er vlak naast.

Het avondeten is echter een fiasco want geen deftige eettent te bespeuren in de omtrek. We gaan dan maar lokaal eten maar krijgen erg vette kost geserveerd (varkensdarmen iemand?). Verstand op nul dus. De jongens eten in het station bij Dico's, een soort flauwe Mexicaanse kopie van McDonalds.

Ondertussen is het zondag en zitten we bij Starbucks. We hebben anderhalf uur gezocht naar een plaats om te ontbijten en dit in een megastad van 2,5 miljoen inwoners! Niet dat we zo moeilijk zijn maar we hadden echt geen zin in noedelsoep of varkensvlees als ontbijt. De Chinezen staren ons vaak aan; sommigen nemen zelfs foto's van ons! Westerlingen zijn hier dan ook op één hand te tellen. Vanmiddag om 16u20 nemen we de slaaptrein naar Kunming en vandaaruit is het nog een 5-tal uur rijden met de bus naar het stadje Dali aan het Erhaimeer waar de inheemse Bai wonen.

DIN 30 JUL - DON 1 AUG (dag 5-7)

Eénmaal buiten de grenzen van Hong Kong worden we onmiddellijk geconfronteerd met het taalprobleem. Het is het eerste land dat we bezoeken waar we geen woord van de taal spreken of begrijpen. De meeste Chinezen spreken tot overmaat van ramp ook geen Engels, zelfs de jongeren niet. Eergisteren (dinsdag) wilden we in het station van Shenzhen een nachttrein naar Yangshuo boeken maar we begrepen geen jota van wat de vrouw aan het loket allemaal uitkraamde. De mensen in de rij werden ongeduldig en we boekten dan maar een nachtbus aan een busloket waar men enige basiskennis Engels bezat. Aangezien onze slaapbus (geen zetels maar een soort minibedjes) pas om 18u40 vertrok, moesten we nog een dag zien te vullen in het voor toeristen vrij oninteressante en bloedhete Shenzhen. Het befaamde schildersdorp in de buurt vonden we niet (alweer omdat niemand begreep waar we heen wilden) en dus doodden we de tijd door een bezoek te brengen aan de plaatselijke kermis (viskraam met levende vissen!) en ons vervolgens af te koelen in het nabije openluchtzwembad. Geen toeristen te bespeuren in de wijde omtrek en vooral leuk om zien hoe onze jongens meteen speelkameraadjes maakten (die hadden duidelijk minder last van het taalprobleem).

Na een nachtrit van een dikke 12 uur kwamen we rond 7u 's morgens aan in de rivierstad Yangshuo, temidden van het prachtige karstgebergte. Het is hier heel toeristisch maar toch zien we weinig Westerlingen. Gisteren maakten we een eerste (motor)boottochtje op de Li-rivier en vandaag deden we een mountainbiketocht waarbij we ook een twee uur-durende bamboe-vlottentocht maakten op de Yulong rivier, een zijrivier van de Li-rivier. Het succes van deze tocht was vooral te danken aan onze plaatselijke gids 'Wendy' die ons enthousiast door haar prachtige geboortestreek gidste. De jongens vonden het in elk geval een topdag. Ze kochten beiden een grote waterspuit waarmee ze vanop hun vlot geregeld in de aanval gingen met andere kinderen en volwassenen. Een pretpark, maar dan in het echt!

Normaal gezien zouden we morgen een boottocht maken op de Li-rivier van Xingping naar Yangdi en terug maar aangezien we reeds vandaag 2 uur vaarden, besloten we om morgenvroeg naar Gullin te vertrekken, de grootste stad in het karstgebergte. Van daaruit gaan we de wereldbefaamde Longji-rijstterrassen bezoeken en vervolgens een trein zoeken die ons naar het uiterste Zuid-Westen van China brengt. Drie weken zijn eigenlijk veel te kort voor het traject dat we willen doen dus hopen we wat tijd te winnen door nu en dan een slaaptrein te nemen. Je spaart er bovendien nog een hotelnacht mee uit. Onze reis kwam wat traag op gang maar nu zitten we echt op volle snelheid. Vermeldde ik trouwens dat het Chinees bier Tsingtao erg lekker is? ;-)

VRIJ 26 JUL - MAA 29 JUL (dag 1-4)

Een nachtvlucht lijkt mooi op papier maar in realiteit slaap je amper en kom je slaapdronken toe op de luchthaven van bestemming, in ons geval Chek Lap Kok op Lantau Island. We laten de airport expresstrein voor wat hij is (veel te duur) en nemen de A21-dubbeldekbus naar hartje Hong Kong. Onderweg zien we de mensenmassa en neonreclames aangroeien.

Ons eerste ontbijt (zondag) was meteen een voltreffer: een dim sum buffet samen met een honderdtal Chinezen in een soort feestzaal annex restaurant: een onvergetelijke maaltijd! Daarna gingen we zwemmen in openlucht tussen de wolkenkrabbers van Kowloon. Vanmiddag (maandag) bezochten we het Heritage Museum buiten het centrum met een tijdelijke tentoonstelling over de held van Hong Kong: Bruce Lee! Ook de Man Mo Temple op Hong Kong Island was erg de moeite!

Hong Kong moet het vooral hebben van zijn adembenemende skyline. Ook leuk zijn de oude ferryboten die je van het vasteland (Kowloon) goedkoop overzetten naar Hong Kong Island (Central). Voor de rest blijkt Hong Kong vooral een prestigieuze winkelstad te zijn; zo wat alle grote, exclusieve kledingmerken hebben er megawinkels (Gucci, Armani, Chanel, Louis Vuitton, Dior, etc.). De bezienswaardigheden zijn echter op één hand te tellen en vallen vaak tegen: de avondmarkt in Temple Street is sfeerloos (enkel prullaria) en de 'langste roltrap ter wereld' blijkt een aaneenschakeling te zijn van afzonderlijke roltrappen. Het mooiste uitzicht op Hong Kong kan je bereiken met de Victoria Peak Tram, een typisch toeristische bezienswaardigheid maar wel authentiek want reeds in bedrijf sinds 1888. Jammer genoeg stond er vandaag (maandag) een wachtrij van 2 uur en zoveel geduld hadden we nu ook weer niet. We gingen eten bij Tsui Wah, een bomvolle eetzaak waar het allemaal niet te nauw stak en Coren zich terecht afvroeg wat voor vlees hij nu eigenlijk aan het eten was...

Morgen willen we de grens oversteken naar het echte China (Hong Kong werd pas op 1 juli 1997 door het Verenigd Koninkrijk teruggegeven aan de Volksrepubliek China na een pacht van 99 jaar en wordt nog steeds als een speciale administratieve regio aanzien). Onze bestemming staat ook al vast: Yangshuo, een uit zijn voegen barstend dorp dat temidden van een feeëriek karstlandschap ligt. Vraag is alleen hoe we daar zullen geraken (nachtbus of nachttrein uit Shenzhen of Guangzhou?). We zien wel, verrassingen en onvoorspelbaarheden maken het reizen immers boeiend...

CHINA (26 juli - 16 aug 2013)

Hallo iedereen,

We zijn klaar voor een nieuw avontuur! Binnenkort vertrekken we met ons viertjes voor 3 weken naar Zuid-West China. We vliegen op HONG KONG en trekken via SHENZHEN achtereenvolgens naar YANGSHUO, DALI, LIJIANG en SHANGRILA (dichtbij de Tibetaanse grens). Onze avonturen kan je hier volgen. Alvast een voorproefje via deze link.

MEXICO CITY

Ondertussen zitten we opnieuw in MEXICO CITY. De afgelopen 2 dagen bezochten we hier oa de schitterende muurschilderingen van Diego Rivera in het Ministerie Van Onderwijs, de overdekte markt La Merced, het Palacio de Bellas Artes, het Museo de Caracol (gewijd aan de vrijheidsstrijd van het Mexicaanse volk), de immense Kathedraal op het centrale plein Zócalo en gisterenavond nog Plaza Garibaldi met zijn vele Mariachi-bandjes.



Verder waren we ook onder de indruk van het huis waar FRIDA KAHLO het grootste deel van haar leven doorbracht. De schilderes en vrouw van Diego Rivera wordt hier in haar geboorteland als een halve heilige beschouwd!


Even verderop bezochten we het huis waar LEON TROTSKI in ballingschap leefde en uiteindelijk door handlangers van Stalin het hoofd werd ingeslagen met een bijl. Letterlijk en figuurlijk een geweld(ad)ige woning!

Vandaag bezochten we XOCHIMILCO met zijn vele kanalen waarin zich nog chinampas of drijvende tuinen bevinden. Weliswaar een toeristenattractie maar tevens ideaal vertier om ons mooi avontuur in Midden-Amerika af te sluiten. Binnen een tweetal uur nemen we een taxi naar de luchthaven.

Bedankt voor het lezen en allicht tot binnenkort!

UXMAL (Mexico)

MÉRIDA bleek ook een ideale uitvalsbasis te zijn voor de ruïnes van UXMAL die tevens op de UNESCO-werelderfgoedlijst staan. Vergelijkbaar met Chichén Itzá maar gelukkig heel wat minder toeristisch waardoor je heerlijk kon slenteren tussen de prachtige ruïnes. Het zat er vol leguanen en de temperatuur liep alweer tegen de 40 graden aan.

PALENQUE + TULUM + PLAYA DEL CARMEN + CHICHÉN ITZÁ + MÉRIDA (Mexico)

Na ons bezoek aan TIKAL stonden we de volgende morgen om 4u25 op en namen we een shuttlebus met enkele Israëlische toeristen naar PALENQUE in Mexico. Oorspronkelijk was het de bedoeling om de ruïnes van YAXCHILÁN en BONAMPAK te bezoeken, twee verloren Mayasteden in de jungle die in het hart van het gebied van de Lacandonindianen liggen. Jammer genoeg bleek dit vanuit Guatemala geen haalbare kaart te zijn en reden we dus maar rechtstreeks naar PALENQUE. De ruïnes ginder waren indrukwekkend en fantastisch gelegen aan de rand van de jungle. Zoals veel andere Mayasites heeft de tropische begroeiing deze verlaten stad letterlijk verzwolgen en is het gedeelte dat vandaag is blootgelegd slechts een fractie van de archeologische vindplaats die zich kilometers ver in de jungle uitstrekt.


Na PALENQUE namen we de nachtbus naar TULUM, de enige Mayastad die langs de kust werd gebouwd. We verbleven er aan een lang wit zandstrand en een azuurblauwe zee. We gingen snorkelen bij de koraalriffen vlak voor de kust en het leek alsof we in een tropisch aquarium vol kleurrijke vissen zwommen.





Na TULUM bezochten we even PLAYA DEL CARMEN waar het massatoerisme toch wel hilarische vormen aanneemt. Hier geen souvenirstalletjes maar souvenirwarenhuizen waar opdringerige verkopers je bijna binnensleuren. Jammer dat de schildpaddenkolonies die hier eeuwenlang hun eieren ´s nachts op het strand legden hiervoor moesten wijken.

Ook veel massatoerisme in CHICHÉN ITZÁ, sinds 1988 ingeschreven op de werelderfgoedlijst van de UNESCO en de meest toeristische vindplaats van Yucatán. Wat een verschil met Tikal in Guatemala waar we slechts enkele souvenirstalletjes zagen. Toch was CHICHÉN ITZÁ erg de moeite!



Momenteel zitten we in MÉRIDA, de hoofdplaats van de provincie Yucatán. We kochten vanmorgen 2 hangmatten en boekten onze vlucht naar Mexico City nu woensdag (24 uur op de bus zagen we niet echt zitten). We zullen nog een drietal dagen in de hoofdstad doorbrengen omdat we het gevoel hebben dat MEXICO CITY nog het één en ander voor ons in petto heeft. Een volgende post zal onze laatste zijn als sluitstuk van deze geweldige reis. Tot binnen een paar dagen!

TIKAL (Guatemala)

We hielden LIVINGSTON voor bekeken en maakten opnieuw de heerlijke boottocht langs de RIO DULCE (zowel de rivier als het stadje heten zo). Eenmaal aangekomen in RIO DULCE namen we een krakkemikkige bus naar FLORES, een pittoresk stadje, gevestigd op een eiland in het meer van Petén Itza, in het hart van de Mayawereld. We wilden namelijk TIKAL bezoeken, de grootste en indrukwekkendste Maya-vindplaats van Centraal-Amerika.

Ondanks het feit dat Buitenlandse Zaken reizen naar Flores en het archeologisch park van Tikal afraden (na de gruwelijke moord op 27 boeren in mei jl. - vermoedelijk door drugkartels - heeft Guatemala de Staat van Beleg in het departement van Petén afgekondigd), namen we toch het risico. Guatemala bezoeken zonder Tikal te zien is immers als Peru bezoeken zonder de Machu Picchu te zien.

Onze sympathieke (ex-)landgenoot Patrick van Adrenalina Tours in Quetzaltenango vertelde ons bovendien dat er geen gevaar voor toeristen was. In Antigua kwamen we echter een groep van JOKER REIZEN tegen die TIKAL 3 dagen voor vertrek hadden geschrapt van hun reistraject omdat reisverzekeringen niet gelden in risicogebieden.

Soit, we zitten ondertussen terug "veilig" in Mexico waar morgen de ruïnes van PALENQUE op ons programma staan. Daarover later meer. Hieronder alvast enkele foto´s van TIKAL. De jungle en de ruïnes waren onvergetelijk!