MEXICO CITY

Ondertussen zitten we opnieuw in MEXICO CITY. De afgelopen 2 dagen bezochten we hier oa de schitterende muurschilderingen van Diego Rivera in het Ministerie Van Onderwijs, de overdekte markt La Merced, het Palacio de Bellas Artes, het Museo de Caracol (gewijd aan de vrijheidsstrijd van het Mexicaanse volk), de immense Kathedraal op het centrale plein Zócalo en gisterenavond nog Plaza Garibaldi met zijn vele Mariachi-bandjes.



Verder waren we ook onder de indruk van het huis waar FRIDA KAHLO het grootste deel van haar leven doorbracht. De schilderes en vrouw van Diego Rivera wordt hier in haar geboorteland als een halve heilige beschouwd!


Even verderop bezochten we het huis waar LEON TROTSKI in ballingschap leefde en uiteindelijk door handlangers van Stalin het hoofd werd ingeslagen met een bijl. Letterlijk en figuurlijk een geweld(ad)ige woning!

Vandaag bezochten we XOCHIMILCO met zijn vele kanalen waarin zich nog chinampas of drijvende tuinen bevinden. Weliswaar een toeristenattractie maar tevens ideaal vertier om ons mooi avontuur in Midden-Amerika af te sluiten. Binnen een tweetal uur nemen we een taxi naar de luchthaven.

Bedankt voor het lezen en allicht tot binnenkort!

UXMAL (Mexico)

MÉRIDA bleek ook een ideale uitvalsbasis te zijn voor de ruïnes van UXMAL die tevens op de UNESCO-werelderfgoedlijst staan. Vergelijkbaar met Chichén Itzá maar gelukkig heel wat minder toeristisch waardoor je heerlijk kon slenteren tussen de prachtige ruïnes. Het zat er vol leguanen en de temperatuur liep alweer tegen de 40 graden aan.

PALENQUE + TULUM + PLAYA DEL CARMEN + CHICHÉN ITZÁ + MÉRIDA (Mexico)

Na ons bezoek aan TIKAL stonden we de volgende morgen om 4u25 op en namen we een shuttlebus met enkele Israëlische toeristen naar PALENQUE in Mexico. Oorspronkelijk was het de bedoeling om de ruïnes van YAXCHILÁN en BONAMPAK te bezoeken, twee verloren Mayasteden in de jungle die in het hart van het gebied van de Lacandonindianen liggen. Jammer genoeg bleek dit vanuit Guatemala geen haalbare kaart te zijn en reden we dus maar rechtstreeks naar PALENQUE. De ruïnes ginder waren indrukwekkend en fantastisch gelegen aan de rand van de jungle. Zoals veel andere Mayasites heeft de tropische begroeiing deze verlaten stad letterlijk verzwolgen en is het gedeelte dat vandaag is blootgelegd slechts een fractie van de archeologische vindplaats die zich kilometers ver in de jungle uitstrekt.


Na PALENQUE namen we de nachtbus naar TULUM, de enige Mayastad die langs de kust werd gebouwd. We verbleven er aan een lang wit zandstrand en een azuurblauwe zee. We gingen snorkelen bij de koraalriffen vlak voor de kust en het leek alsof we in een tropisch aquarium vol kleurrijke vissen zwommen.





Na TULUM bezochten we even PLAYA DEL CARMEN waar het massatoerisme toch wel hilarische vormen aanneemt. Hier geen souvenirstalletjes maar souvenirwarenhuizen waar opdringerige verkopers je bijna binnensleuren. Jammer dat de schildpaddenkolonies die hier eeuwenlang hun eieren ´s nachts op het strand legden hiervoor moesten wijken.

Ook veel massatoerisme in CHICHÉN ITZÁ, sinds 1988 ingeschreven op de werelderfgoedlijst van de UNESCO en de meest toeristische vindplaats van Yucatán. Wat een verschil met Tikal in Guatemala waar we slechts enkele souvenirstalletjes zagen. Toch was CHICHÉN ITZÁ erg de moeite!



Momenteel zitten we in MÉRIDA, de hoofdplaats van de provincie Yucatán. We kochten vanmorgen 2 hangmatten en boekten onze vlucht naar Mexico City nu woensdag (24 uur op de bus zagen we niet echt zitten). We zullen nog een drietal dagen in de hoofdstad doorbrengen omdat we het gevoel hebben dat MEXICO CITY nog het één en ander voor ons in petto heeft. Een volgende post zal onze laatste zijn als sluitstuk van deze geweldige reis. Tot binnen een paar dagen!

TIKAL (Guatemala)

We hielden LIVINGSTON voor bekeken en maakten opnieuw de heerlijke boottocht langs de RIO DULCE (zowel de rivier als het stadje heten zo). Eenmaal aangekomen in RIO DULCE namen we een krakkemikkige bus naar FLORES, een pittoresk stadje, gevestigd op een eiland in het meer van Petén Itza, in het hart van de Mayawereld. We wilden namelijk TIKAL bezoeken, de grootste en indrukwekkendste Maya-vindplaats van Centraal-Amerika.

Ondanks het feit dat Buitenlandse Zaken reizen naar Flores en het archeologisch park van Tikal afraden (na de gruwelijke moord op 27 boeren in mei jl. - vermoedelijk door drugkartels - heeft Guatemala de Staat van Beleg in het departement van Petén afgekondigd), namen we toch het risico. Guatemala bezoeken zonder Tikal te zien is immers als Peru bezoeken zonder de Machu Picchu te zien.

Onze sympathieke (ex-)landgenoot Patrick van Adrenalina Tours in Quetzaltenango vertelde ons bovendien dat er geen gevaar voor toeristen was. In Antigua kwamen we echter een groep van JOKER REIZEN tegen die TIKAL 3 dagen voor vertrek hadden geschrapt van hun reistraject omdat reisverzekeringen niet gelden in risicogebieden.

Soit, we zitten ondertussen terug "veilig" in Mexico waar morgen de ruïnes van PALENQUE op ons programma staan. Daarover later meer. Hieronder alvast enkele foto´s van TIKAL. De jungle en de ruïnes waren onvergetelijk!

LIVINGSTON (Guatemala)

Van SEMUC CHAMPEY wilden we naar LIVINGSTON aan de Caraïbische Zee. Volgens mijn kaart moesten we hiervoor helemaal terug via COBAN maar gelukkig bleek er ook een onverharde weg door de bergen te lopen via Cahabón. Zo spaarden we ettelijke busuren uit en konden we genieten van het echte maar arme Guatemala, ver weg van de bewoonde wereld.


Na 6 uur ploeteren door modder en grint bereikten we rond 13u30 het stadje RIO DULCE en namen we een lancha naar LIVINGSTON dat enkel over de rivier of de zee bereikbaar is. De boottocht voerde ons de jungle in en na anderhalf uur bereikten we LIVINGSTON en de open zee.


LIVINGSTON karakteriseert zich vooral door zijn zwarte bevolkingsgroep - de Garifuna - afstammelingen van slaven die door de Spanjaarden en Engelsen naar de Caraïben werden getransporteerd in de 17de eeuw.

Van de `funky Caribbean town` waar mijn Rough Guide het over had, was echter weinig te bespeuren want behalve de mooie ligging is LIVINGSTON anno 2011 vooral smerig en
saai. Sommige zwarten leven hier echt op hun eigen afvalberg tussen de kippen en de straathonden.

Gelukkig hadden we een prima hotelletje met lekker eten en een schitterend uitzicht op de rivier en de zee. Vandaag bezochten we enkele watervalletjes en een mooi wit zandstrand waar we bijna de enige buitenlanders waren. We hebben er lekker gezwommen tot 14u toen er onweer dreigde.


De lancha racete ons terug naar ons hotel aan de baai en soms leek het alsof we boven de zee zweefden, zo snel gingen we. Coren deed het bijna in zijn broek van de schrik (en wij van het lachen)!

ANTIGUA + SEMUC CHAMPEY (Guatemala)

De VULKAAN PACAYA is momenteel niet aktief waardoor er geen lava te zien is. De foto`s van de lavastromen waarmee diverse reisbureautjes hier reclame maken zagen er veelbelovend uit maar `t zal dus voor een andere keer zijn. Jammer!

We bezochten de mooie koloniale stad ANTIGUA en namen `s anderdaags de bus naar SEMUC CHAMPEY (rit van 7 uur). Vanaf COBAN werden we getrakteerd op schitterende berglandschappen, bedekt met een weelderige tropische begroeiing eigen aan het regenwoud. We doorkruisten kleine gehuchtjes, omgeven door plantages met koffiestruiken, cacao- en bananenbomen. De laatste 20km rammelden we met een KIA-busje langs een smalle grintweg in the middle of nowhere.

In SEMUC CHAMPEY stroomt de rivier over enkele honderden meters van het ene natuurlijke waterbekken met helder blauwgroen water in het andere. De jongens vonden het de mooiste plek op aarde en het is inderdaad een weergaloos pareltje van de natuur en zalig om in te baden.




Ik maakte een steile klim naar het uitkijkpunt en zag onderweg prachtige reuzevlinders, een wondermooie kolibri en 2 kleurrijke hagedissen.

De natuur is hier overweldigend en doordat SEMUC CHAMPEY zo afgelegen ligt en moeilijk bereikbaar is, heeft het massatoerisme dit natuurfenomeen nog niet aangetast. We slapen in bungalows waar vuistdikke padden `s avonds gewoon onze kamer binnen- en (liefst) buitenwippen onder de deur. Elektriciteit is er enkel van 18u tot 22u en wordt opgewekt door een generator. Ondanks het gebrek aan luxe en talloze rare insecten hebben we het hier toch wel erg naar onze zin!

PANAJACHEL - ATITLÁNMEER (Guatemala)

Ondertussen zitten we in PANAJACHEL aan het Atitlánmeer, volgens velen één van de mooiste meren ter wereld, op 1550m hoogte en omringd door majestueuze vulkanen.

We maakten deze morgen een leuke boottocht op het meer naar één van de dorpjes er langs (Santiago Atitlán).


Het is hier telkens heel warm, vooral in de voormiddag. Daarna komen de wolken en durft het al eens te regenen. Morgen maken we een bergwandeling naar de markt van SOLOLÁ en in de late namiddag nemen we de bus naar ANTIGUA; het zou de mooiste stad van Centraal-Amerika zijn. We hopen er de vulkaan Pacaya te beklimmen en de lava voorbij te zien stromen. Daarna trekken we Noordwaarts richting jungle. Onze muggenwerende lotion staat reeds klaar! Hasta luego amigos!

QUETZALTENANGO + FUENTES GEORGINAS (Guatemala)

SAN CRISTOBAL DE LAS CASAS is een heel leuk stadje. Je vindt er veel kleurrijke kerkjes en pleintjes en enkele gezellige autovrije winkelstraatjes. Maar Guatemala lonkte dus namen we de bus naar Quetzaltenango, de tweede grootste stad na Guatemala City (maar stel je daar niet teveel bij voor).

Quetzaltenango - meestal Xela genoemd - viel nogal tegen wegens een ingedommelde sfeer en weinig bezienswaardigheden. We kwamen er echter wel in contact met Patrick Vercoutere, een West-Vlaming die hier al 26 jaar woont en er een reisbureau uitbaat met 35 werknemers verspreid over 5 steden. We gingen ´s avonds samen eten en kregen heel wat interessante reistips en info over het land.

`s Anderdaags vertrokken we naar de warmwaterbronnen van FUENTES GEORGINAS op een dik half uur rijden buiten de stad. De zwavelachtige warmwaterbaden waren bijna kokend heet bij de bron maar heerlijk even verderop. De uitbundige tropische begroeiing op de flank van de vulkaan maakten deze warmwaterbronnen tot een idyllische plek. De jongens hadden het er erg naar hun zin. We sliepen er in een primitieve bungalow (van buiten mooier dan van binnen - zie foto hieronder).

SAN JUAN CHAMULA (Mexico)

Donderdag lukte het ons uiteindelijk om het kerkje van SAN JUAN CHAMULA te bezoeken. De eeuwenoude indianenrituelen vermengen er zich met het Christelijk geloof wat resulteert in een unieke mystieke sfeer. Binnenin vind je geen enkele stoel of bank, de vloer is bezaaid met dennenaalden en brandende kaarsen. Er wordt luid gebeden en geboerd, dat laatste om boze geesten te verjagen. Enkele muzikanten spelen een mistroostig lied. We zien kippen, eieren en posh (een traditioneel, huisbereid soort likeur). Er hangt een rook van jewelste. Nieuwsgierig geworden? Sorry, fotograferen in de kerk en daarbuiten is verboden omdat de indianen geloven dat hun ziel hierdoor hun lichaam zal verlaten. Toch enkele kiekjes kunnen nemen op het dorpsplein voor de kerk. Een diepreligieus en onvergetelijk spektakel!

OAXACA - SAN CRISTOBAL DE LAS CASAS

Hallo allen,

We zitten ondertussen in SAN CRISTOBAL DE LAS CASAS in het uiterste zuiden van Mexico. Vanmorgen zijn we hier beland na 11 uur op de nachtbus te hebben doorgebracht. De nachtelijke rit Oaxaca-San Cristobal viel beter mee dan verwacht, behalve de buschauffeur op het eerste deel van het traject die in het pikdonker door haarspeldbochten racete alsof zijn leven ervan afhing. Een hallucinante trip! Wij blij toen deze kamikazepiloot halverwege de rit vervangen werd door een serieuzer exemplaar!


In OAXACA hadden we het geluk de jaarlijkse Guelaguetza-folklorefeesten te kunnen meemaken. Hierbij komen inheemse stammen uit de provincie Oaxaca bijeen om de godin van de maïs te vereren dmv. muziek, eten en dans. We zagen oa. een heerlijke folklorestoet, een spannende wielerwedstrijd, een Danzón-balorkest met dansende oudjes, een klassiek Mexicaans orkest bestaande uit 100 meisjes en Ranchero-dansen uitgevoerd door jongeren uit het noorden van Mexico. Allemaal heel plezant om zien!





Gisteren bezochten we ook de prachtige ruïne van de oude stad MONTE ALBAN. De ligging op een afgevlakte heuvel is indrukwekkend en het uitzicht adembenemend. We namen een plaatselijke bus tot bij de heuvel en maakten een mooie wandeling naar de top.


Deze middag in San Cristobal maakten we een tocht te paard naar SAN JUAN CHAMULA, een Mayadorp in de bergen. De klederdracht van de bevolking was prachtig om zien maar de armoede was schrijnend. De befaamde kerk waar de gelovigen constant boeren om de boze geesten uit te drijven was jammer genoeg gesloten maar staat overmorgen op ons programma. We blijven nog 2 dagen in San Cristobal en steken dan de Guatemalteekse grens over. To be continued...